купа́льня, -і, мн. -і, -лень і -льняў, ж.

Пабудова на вадзе або ля вады для купання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

купа́льня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. купа́льня купа́льні
Р. купа́льні купа́лень
купа́льняў
Д. купа́льні купа́льням
В. купа́льню купа́льні
Т. купа́льняй
купа́льняю		 купа́льнямі
М. купа́льні купа́льнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

купа́льня ж. купа́льня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

купа́льня купа́льня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

купа́льня, ‑і; Р мн. ‑лень; ж.

Лёгкая пабудова на вадзе для купання або каля вады для раздзявання купальшчыкаў. // Агароджаны ўчастак вадаёма для купання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

купа́льня ж Bádeanstalt f -, -en; Flússbad n -es, -bäder (на рацэ)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ Ко́мпель ’купальня’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. польск. kąpiel ’купанне’ (там жа, 2, 498). Запазычанне з польскай мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Bádeanstalt

f -, -en купа́льня, ла́зня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bádewanne

f -, -n ва́нна, купа́льня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kąpielisko

н.

1. пляж; купальня;

2. курорт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)