куліна́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. куліна́рка куліна́ркі
Р. куліна́ркі куліна́рак
Д. куліна́рцы куліна́ркам
В. куліна́рку куліна́рак
Т. куліна́ркай
куліна́ркаю		 куліна́ркамі
М. куліна́рцы куліна́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

куліна́рка ж. кулина́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куліна́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да кулінар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куліна́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст па кулінарыі (у 1 знач.); вопытны, умелы повар.

2. Чалавек, які добра і смачна гатуе розныя стравы.

Добры к.

|| ж. куліна́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. куліна́рскі, -ая, -ае.

Кулінарская работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кулина́рка куліна́рка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)