культавыя збудаванні

т. 9, с. 10

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ку́льтавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ку́льтавы ку́льтавая ку́льтавае ку́льтавыя
Р. ку́льтавага ку́льтавай
ку́льтавае		 ку́льтавага ку́льтавых
Д. ку́льтаваму ку́льтавай ку́льтаваму ку́льтавым
В. ку́льтавы (неадуш.)
ку́льтавага (адуш.)		 ку́льтавую ку́льтавае ку́льтавыя (неадуш.)
ку́льтавых (адуш.)
Т. ку́льтавым ку́льтавай
ку́льтаваю		 ку́льтавым ку́льтавымі
М. ку́льтавым ку́льтавай ку́льтавым ку́льтавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

магі́чна-ку́льтавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. магі́чна-ку́льтавы магі́чна-ку́льтавая магі́чна-ку́льтавае магі́чна-ку́льтавыя
Р. магі́чна-ку́льтавага магі́чна-ку́льтавай
магі́чна-ку́льтавае		 магі́чна-ку́льтавага магі́чна-ку́льтавых
Д. магі́чна-ку́льтаваму магі́чна-ку́льтавай магі́чна-ку́льтаваму магі́чна-ку́льтавым
В. магі́чна-ку́льтавы (неадуш.)
магі́чна-ку́льтавага (адуш.)		 магі́чна-ку́льтавую магі́чна-ку́льтавае магі́чна-ку́льтавыя (неадуш.)
магі́чна-ку́льтавых (адуш.)
Т. магі́чна-ку́льтавым магі́чна-ку́льтавай
магі́чна-ку́льтаваю		 магі́чна-ку́льтавым магі́чна-ку́льтавымі
М. магі́чна-ку́льтавым магі́чна-ку́льтавай магі́чна-ку́льтавым магі́чна-ку́льтавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рытуа́льна-ку́льтавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рытуа́льна-ку́льтавы рытуа́льна-ку́льтавая рытуа́льна-ку́льтавае рытуа́льна-ку́льтавыя
Р. рытуа́льна-ку́льтавага рытуа́льна-ку́льтавай
рытуа́льна-ку́льтавае		 рытуа́льна-ку́льтавага рытуа́льна-ку́льтавых
Д. рытуа́льна-ку́льтаваму рытуа́льна-ку́льтавай рытуа́льна-ку́льтаваму рытуа́льна-ку́льтавым
В. рытуа́льна-ку́льтавы (неадуш.)
рытуа́льна-ку́льтавага (адуш.)		 рытуа́льна-ку́льтавую рытуа́льна-ку́льтавае рытуа́льна-ку́льтавыя (неадуш.)
рытуа́льна-ку́льтавых (адуш.)
Т. рытуа́льна-ку́льтавым рытуа́льна-ку́льтавай
рытуа́льна-ку́льтаваю		 рытуа́льна-ку́льтавым рытуа́льна-ку́льтавымі
М. рытуа́льна-ку́льтавым рытуа́льна-ку́льтавай рытуа́льна-ку́льтавым рытуа́льна-ку́льтавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рэлігі́йна-ку́льтавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэлігі́йна-ку́льтавы рэлігі́йна-ку́льтавая рэлігі́йна-ку́льтавае рэлігі́йна-ку́льтавыя
Р. рэлігі́йна-ку́льтавага рэлігі́йна-ку́льтавай
рэлігі́йна-ку́льтавае		 рэлігі́йна-ку́льтавага рэлігі́йна-ку́льтавых
Д. рэлігі́йна-ку́льтаваму рэлігі́йна-ку́льтавай рэлігі́йна-ку́льтаваму рэлігі́йна-ку́льтавым
В. рэлігі́йна-ку́льтавы (неадуш.)
рэлігі́йна-ку́льтавага (адуш.)		 рэлігі́йна-ку́льтавую рэлігі́йна-ку́льтавае рэлігі́йна-ку́льтавыя (неадуш.)
рэлігі́йна-ку́льтавых (адуш.)
Т. рэлігі́йна-ку́льтавым рэлігі́йна-ку́льтавай
рэлігі́йна-ку́льтаваю		 рэлігі́йна-ку́льтавым рэлігі́йна-ку́льтавымі
М. рэлігі́йна-ку́льтавым рэлігі́йна-ку́льтавай рэлігі́йна-ку́льтавым рэлігі́йна-ку́льтавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

kultowy

kultow|y

культавы;

obrzędy ~e — культавыя абрады;

film ~y — культавы фільм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

алта́р, ‑а, м.

1. У старажытных народаў — месца, на якое ўскладаліся ахвярапрынашэнні і перад якім адпраўляліся культавыя абрады.

2. Усходняя частка царквы, дзе знаходзіцца прастол, аддзеленая ад агульнага памяшкання іканастасам. [Вінцук] стаяў і глядзеў у дол, але адчуў, што цікаўныя бабулькі ўжо знайшлі яго і глядзяць не ў бок алтара, а на яго. Чарнышэвіч.

•••

Узлажыць (прынесці) на алтар бацькаўшчыны (навукі, мастацтва, перамогі і пад.) гл. узлажыць.

[Лац. altare ад altus— высокі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алта́р

(лац. altare)

1) месца ахвярапрынашэння ў старажытных народаў, перад якім выконваліся культавыя абрады;

2) усходняя частка хрысціянскай царквы (у праваслаўнай царкве аддзеленая ад агульнай часткі іканастасам).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

АПСІ́ДА,

абсіда

[ад грэч. hapsis (hapsidos) скляпенне],

канструкцыйна самастойная частка культавага збудавання; выступ будынка (прамавугольны, шматвугольны, паўкруглы ў плане), які перакрыты паўкупалам ці самкнутым скляпеннем. Упершыню з’явілася ў стараж.-рымскіх базіліках, адкуль перайшла ў хрысціянскія храмы. У апсідзе размяшчаюцца алтар, клір, месца для вышэйшых духоўных і свецкіх асоб, культавыя рэліквіі і г.д. У каталіцкіх храмах дапаўнялася прэсбітэрыем.

т. 1, с. 435

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АСВЯЧЭ́ННЕ,

рытуальнае дзеянне служыцеляў культу над рознымі прадметамі для надання ім містычных уласцівасцяў, пасля чаго становіцца магчымым выкарыстанне іх у рэліг. мэтах духавенствам і недухоўнымі асобамі.

Асвячэнню падлягае кожны новы ці адрамантаваны храм, царк. адзенне, культавыя рэчы, што выкарыстоўваюцца пры богаслужэнні; асвячаюцца «святыя дары» (для прычашчэння), вада. Могуць асвячацца таксама новапабудаванае жыллё, грамадскія будынкі і інш.

т. 2, с. 26

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)