ку́льбачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ку́льбачка ку́льбачкі
Р. ку́льбачкі ку́льбачак
Д. ку́льбачцы ку́льбачкам
В. ку́льбачку ку́льбачкі
Т. ку́льбачкай
ку́льбачкаю		 ку́льбачкамі
М. ку́льбачцы ку́льбачках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кульба́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кульба́чка кульба́чкі
Р. кульба́чкі кульба́чак
Д. кульба́чцы кульба́чкам
В. кульба́чку кульба́чкі
Т. кульба́чкай
кульба́чкаю		 кульба́чкамі
М. кульба́чцы кульба́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Сядзёлка ’падсядзёлак, кульбачка’ (ТСБМ, Бяльк., Сл. ПЗБ), сядзёлак ’тс’ (Сл. ПЗБ), седзёлка (siedziołka) ’прыстасаванне для лепшага ўмацавання аглоблі’ (Маш.). Гл. сядло.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)