Verbum

анлайнавы слоўнік

куло́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

куло́н², -а, мн. -ы, -аў, м.

Адзінка вымярэння колькасці электрычнасці, электрычнага зараду ў Міжнароднай сістэме адзінак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куло́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Жаночае ўпрыгажэнне з каштоўных камянёў ці іншага матэрыялу, якое носяць на ланцужку на шыі.

|| прым. куло́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куло́н I м. (украшение) куло́н

куло́н II ж., физ. куло́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куло́н^II физ. куло́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куло́н^I (женское украшение) куло́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куло́н ¹, ‑а, м.

Адзінка колькасці электрычнасці.

[Ад уласн. імя.]

куло́н ², ‑а, м.

Жаночае ўпрыгожанне з каштоўных камянёў або іншага матэрыялу, якое носіцца на шыі.

[Фр. coulant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кулон,

жаночае ўпрыгожанне.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кулон,

адзінка электрычнага зараду або патоку электрычнага зрушэння.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

куло́н^I м фіз Coulomb [ku´lõ:] n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)