◎ Ку́зік ’гузік’ (Бяльк., Мат. Маг.). Да гузік (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ку́зіка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ку́зіка ку́зікі
Р. ку́зікі ку́зік
Д. ку́зіцы ку́зікам
В. ку́зіку ку́зікі
Т. ку́зікай
ку́зікаю		 ку́зікамі
М. ку́зіцы ку́зіках

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)