ку́зневы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ку́зневы ку́зневая ку́зневае ку́зневыя
Р. ку́зневага ку́зневай
ку́зневае		 ку́зневага ку́зневых
Д. ку́зневаму ку́зневай ку́зневаму ку́зневым
В. ку́зневы
ку́зневага		 ку́зневую ку́зневае ку́зневыя
ку́зневых
Т. ку́зневым ку́зневай
ку́зневаю		 ку́зневым ку́зневымі
М. ку́зневым ку́зневай ку́зневым ку́зневых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ку́зня, -і, мн. -і, -яў, ж.

1. Майстэрня з горнам для ручной коўкі металу.

2. перан., чаго. Месца, дзе ствараецца што-н. вельмі важнае, істотнае (высок.).

Універсітэт — к. маладых спецыялістаў.

|| прым. ку́зневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)