куда́хтанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. куда́хтанне
Р. куда́хтання
Д. куда́хтанню
В. куда́хтанне
Т. куда́хтаннем
М. куда́хтанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

куда́хтанне ср. куда́хтанье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куда́хтанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кудахтаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Кудахтанне курэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куда́хтаць, -хчу, -хчаш, -хча; -хчы; незак.

Пра курэй: ствараць гукі, падобныя на «куд-кудах».

|| наз. куда́хтанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куда́хтанье куда́хтанне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cluck1 [klʌk] n. куда́хтанне, квахта́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

squawk1 [skwɔ:k] n. прані́злівы крык; клёкат; куда́хтанне; гагата́нне, го́гат

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gdakanie

н. кудахтанне, кудахканне; сакатанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перапу́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Разм. Вельмі моцны спалох. Кудахтанне звар’яцелых з перапуду курэй і залівісты брэх сабак несліся з аднаго канца вёскі ў другі. Б. Стральцоў. Дзяўчына падскочыла, нібы той заяц з перапуду, потым сіганула ўбок. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кудахканне, кудахтанне, сакатанне

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)