куве́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. куве́рт куве́рты
Р. куве́рту куве́ртаў
Д. куве́рту куве́ртам
В. куве́рт куве́рты
Т. куве́ртам куве́ртамі
М. куве́рце куве́ртах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

куве́рт

(фр. couvert = накрыты)

уст. сталовы прыбор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)