Ку́бліць ’збіваць, скручваць, камячыць’ (ТС). Да кубло 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кубе́шкацца ’корпацца, валтузіцца’ (ТС). Магчыма, кантамінацыя кубліць (гл.) і кешкацца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кубла́чыць ’збіваць, скручваць, камячыць (пра пасцель)’ (ТС). Ці не кантамінацыя кубліць (гл.) і кудлацець (гл.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)