кты́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кты́тар кты́тары
Р. кты́тара кты́тараў
Д. кты́тару кты́тарам
В. кты́тара кты́тараў
Т. кты́тарам кты́тарамі
М. кты́тару кты́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кты́тар

(гр. ktitor = літар. заснавальнік)

царкоўны стараста.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)