ксілафо́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ксілафо́нны ксілафо́нная ксілафо́ннае ксілафо́нныя
Р. ксілафо́ннага ксілафо́ннай
ксілафо́ннае		 ксілафо́ннага ксілафо́нных
Д. ксілафо́ннаму ксілафо́ннай ксілафо́ннаму ксілафо́нным
В. ксілафо́нны
ксілафо́ннага		 ксілафо́нную ксілафо́ннае ксілафо́нныя
ксілафо́нных
Т. ксілафо́нным ксілафо́ннай
ксілафо́ннаю		 ксілафо́нным ксілафо́ннымі
М. ксілафо́нным ксілафо́ннай ксілафо́нным ксілафо́нных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ксілафо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ударны музычны інструмент, што складаецца з 3—4 радоў драўляных брусочкаў, па якіх удараюць двума драўлянымі малаточкамі.

|| прым. ксілафо́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)