ксерафі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ксерафі́т ксерафі́ты
Р. ксерафі́ту ксерафі́таў
Д. ксерафі́ту ксерафі́там
В. ксерафі́т ксерафі́ты
Т. ксерафі́там ксерафі́тамі
М. ксерафі́це ксерафі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ксерафі́т, -ту м., бот. ксерофи́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ксерофи́т бот. ксерафі́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ксерафі́ты, ‑аў; адз. ксерафіт, ‑у, М ‑фіце, м.

Засухаўстойлівыя расліны, здольныя пераносіць перагрэў і абязводжванне.

[Грэч. xēros — сухі і phyton — расліна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)