Verbum

анлайнавы слоўнік

крэці́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крэці́нка ж., прям., перен. крети́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да крэцін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэці́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Хворы на крэцінізм (у 1 знач.).

2. Пра разумова абмежаванага, тупога чалавека (лаянк.).

|| ж. крэці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. крэці́нскі, -ая, -ае (да 2 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крети́нка крэці́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nitwit [ˈnɪtwɪt] n. infml крэці́н, тупі́ца, ду́рань; крэці́нка, тупі́ца, дурні́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nit [nɪt] n.

1. гні́да (яйцо вошы)

2. BrE, infml крэці́н, ідыёт, тупі́ца; крэці́нка, ідыётка, тупі́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)