крэ́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крэ́с крэ́сы
Р. крэ́су крэ́саў
Д. крэ́су крэ́сам
В. крэ́с крэ́сы
Т. крэ́сам крэ́самі
М. крэ́се крэ́сах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Крэс ’мяжа’ (Яшк., Сцяшк., Сл., Гарб.). Ст.-бел. кресъ ’тс’ < польск. kres < с.-в.-ням. kreis ’тс’ (Булыка, Запазыч., 176).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крэс Стар. Ускраіна чаго-небудзь, мяжа (Зах. Бел., Сразн., Хрэст. па гіст. бел. м., 338).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

крэс-сала́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. крэс-сала́та
Р. крэс-сала́ты
Д. крэс-сала́це
В. крэс-сала́ту
Т. крэс-сала́тай
крэс-сала́таю
М. крэс-сала́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Крэс-салата 5/10

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

крэс-сала́та ж. кресс-сала́т м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэс-сала́та

т. 8, с. 541

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВАДЗЯНЫ́ КРЭС,

гл. Кустоўнік.

т. 3, с. 437

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

крэс-сала́та

(ад ням. Kresse = расліна сям. крыжакветных + салата)

гароднінная расліна сям. крыжакветных, пашыраная ў розных кліматычных зонах, лісты якой ужываюць у ежу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

cress [kres] n. bot. крэс-сала́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)