крэо́лка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. крэо́лка крэо́лкі
Р. крэо́лкі крэо́лак
Д. крэо́лцы крэо́лкам
В. крэо́лку крэо́лак
Т. крэо́лкай
крэо́лкаю		 крэо́лкамі
М. крэо́лцы крэо́лках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крэо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Жан. да крэол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэо́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Нашчадак першых іспанскіх і партугальскіх каланізатараў у Лацінскай Амерыцы.

|| ж. крэо́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. крэо́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крео́лка крэо́лка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Creole, creole [ˈkri:əʊl] n.

1. крэо́л; крэо́лка;

Creole cookery крэо́льская ку́хня;

a Creole village крэо́льская вёска

2. крэалізава́ная мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)