крэ́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. крэ́кт
Р. крэ́кту
Д. крэ́кту
В. крэ́кт
Т. крэ́ктам
М. крэ́кце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крэкт, -кту м., см. крахта́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэкт, ‑у, М ‑кце, м.

Разм. Тое, што і крактанне. Крэкт жаб. □ Лукашык з крэктам устаў, сагнуў-разагнуў рукі. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)