крэ́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. крэ́каю крэ́каем
2-я ас. крэ́каеш крэ́каеце
3-я ас. крэ́кае крэ́каюць
Прошлы час
м. крэ́каў крэ́калі
ж. крэ́кала
н. крэ́кала
Загадны лад
2-я ас. крэ́кай крэ́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час крэ́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кро́каць Рэдкае і вязкае балота (руск. солоть), якое зверху пакрыта зыбкай карой (Віл., Гродз.). Тое ж крёкаць (Ваўк. Сцяшк.), кракаві́ца, крэкаць, трэпяць, дра́жка (Гродз.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)