крэ́йцар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
крэ́йцар |
крэ́йцары |
| Р. |
крэ́йцара |
крэ́йцараў |
| Д. |
крэ́йцару |
крэ́йцарам |
| В. |
крэ́йцар |
крэ́йцары |
| Т. |
крэ́йцарам |
крэ́йцарамі |
| М. |
крэ́йцары |
крэ́йцарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
крэ́йцар м., ист. кре́йцер
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
кре́йцер ист. крэ́йцар, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)