крэаці́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. крэаці́н
Р. крэаці́ну
Д. крэаці́ну
В. крэаці́н
Т. крэаці́нам
М. крэаці́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крэаці́н, -ну м., хим. креати́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэаці́н

т. 8, с. 531

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

крэаці́н

(ад гр. kreas, -atos = мяса)

злучэнне азоту, якое знаходзіцца ў тканках арганізма і выдаляецца з мачой у выглядзе крэацініну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

креати́н хим. крэаці́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэацінкіна́за

(ад крэацін + кіназа)

фермент, які каталізуе рэакцыю, што пастаўляе энергію для мышачнага скарачэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)