крытыка́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
крытыка́нскі |
крытыка́нская |
крытыка́нскае |
крытыка́нскія |
| Р. |
крытыка́нскага |
крытыка́нскай
крытыка́нскае |
крытыка́нскага |
крытыка́нскіх |
| Д. |
крытыка́нскаму |
крытыка́нскай |
крытыка́нскаму |
крытыка́нскім |
| В. |
крытыка́нскі (неадуш.)
крытыка́нскага (адуш.) |
крытыка́нскую |
крытыка́нскае |
крытыка́нскія (неадуш.)
крытыка́нскіх (адуш.) |
| Т. |
крытыка́нскім |
крытыка́нскай
крытыка́нскаю |
крытыка́нскім |
крытыка́нскімі |
| М. |
крытыка́нскім |
крытыка́нскай |
крытыка́нскім |
крытыка́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
крытыка́нскі критика́нский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
крытыка́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да крытыкана, уласцівы яму. Крытыканская прыдзірлівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крытыка́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (неадабр.).
Чалавек, які схільны ўсё крытыкаваць, ва ўсіх бачыць адны недахопы.
|| ж. крытыка́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. крытыка́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
критика́нский разг. крытыка́нскі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
critical
[ˈkrɪtɪkəl]
adj.
1)
а) крыты́чны
б) прыдзі́рлівы, крытыка́нскі
a critical judgment — крыты́чны пагля́д
a critical disposition — прыдзі́рлівае ста́ўленьне
2) крыты́чны, небясьпе́чны
His delay was critical — Яго́ная затры́мка была́ небясьпе́чная
3) неабхо́дны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)