кры́нум
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кры́нум |
кры́нумы |
| Р. |
кры́нуму |
кры́нумаў |
| Д. |
кры́нуму |
кры́нумам |
| В. |
кры́нум |
кры́нумы |
| Т. |
кры́нумам |
кры́нумамі |
| М. |
кры́нуме |
кры́нумах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кры́нум
(ад гр. krinon = лілея)
цыбульная травяністая расліна сям. амарылісавых з буйнымі кветкамі ў парасоністых суквеццях, пашыраная ў тропіках і субтропіках; некаторыя віды вырошчваюцца як дэкаратыўныя.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)