крымча́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
крымча́нка |
крымча́нкі |
| Р. |
крымча́нкі |
крымча́нак |
| Д. |
крымча́нцы |
крымча́нкам |
| В. |
крымча́нку |
крымча́нак |
| Т. |
крымча́нкай
крымча́нкаю |
крымча́нкамі |
| М. |
крымча́нцы |
крымча́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
крымча́нкаI (жительница Крыма) крымча́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
крымча́нкаII (представительница народности) крымча́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
крымча́не, ‑чан; адз. крымчанін, ‑а, м.; крымчанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. крымчанкі, ‑нак; ж.
Жыхары Крыма.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)