крымча́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крымча́к крымчакі́
Р. крымчака́ крымчако́ў
Д. крымчаку́ крымчака́м
В. крымчака́ крымчако́ў
Т. крымчако́м крымчака́мі
М. крымчаку́ крымчака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крымча́к, -ка́ м. крымча́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крымча́к (представитель народности) крымча́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крымчакі́, ‑оў; адз. крымчак, ‑а, м.; крымчачка, ‑і, ДМ ‑чцы; мн. крымчачкі, ‑чак; ж.

Малалікая народнасць, якая пражывае галоўным чынам у гарадах Крымскай вобласці УССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)