кры́кет

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кры́кет
Р. кры́кета
Д. кры́кету
В. кры́кет
Т. кры́кетам
М. кры́кеце

Іншыя варыянты: крыке́т.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крыке́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. крыке́т
Р. крыке́та
Д. крыке́ту
В. крыке́т
Т. крыке́там
М. крыке́це

Іншыя варыянты: кры́кет.

Крыніцы: nazounik2008, nazounik2013, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кры́кет ж., спорт. кри́кет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крыке́т, ‑а, М ‑кеце, м.

Гульня ў мяч, пры якой ігракі, падзяліўшыся на дзве групы, імкнуцца збіць мячом вароты праціўніка (тры слупкі з перакладзінкамі).

[Англ. cricket.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыке́т

т. 8, с. 506

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

крыке́т м спарт Krícket n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

крыке́т

(англ. cricket)

спартыўная камандная гульня з драўляным мячом і бітамі на прамавугольным травяным полі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кри́кет спорт. кры́кет, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cricketer [ˈkrɪkɪtə] n. ігро́к у крыке́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Krícket

n -s спарт. крыке́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)