Крыжы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Крыжы́
Р. Крыжо́ў
Д. Крыжа́м
В. Крыжы́
Т. Крыжа́мі
М. Крыжа́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Крыжы (археал.) 6/136, 552; 8/54

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Крыжы (в., Бешанковіцкі р-н) 6/136

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Крыжы (в., Віцебскі р-н) 6/552

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Крыжы́ 1 ’козлы пад ляжачы вулей’ (З нар. сл.). Параўн. крыжак 2 (гл.).

Крыжы́ 2 ’прылада для размотвання маткоў пражы’ (Жд. 3). Гл. крыж 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крыжы́-Лу́г

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Крыжы́-Лу́г
Р. Крыжы́-Лу́га
Д. Крыжы́-Лу́гу
В. Крыжы́-Лу́г
Т. Крыжы́-Лу́гам
М. Крыжы́-Лу́зе

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

«Барацьба на крыжы» (спарт.) 2/145, 258

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

БАРАЦЬБА́ «НА КРЫЖЫ́»,

бел народная старт. гульня. Нагадвае грэка-рымскую барацьбу. Праціўнікі абхопліваюць адзін аднаго, і той, хто паваліць саперніка на зямлю, — пераможца. Падножкі, штуршкі не дазваляюцца.

т. 2, с. 302

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кры́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кры́ж крыжы́
Р. кры́жа крыжо́ў
Д. кры́жу крыжа́м
В. кры́ж крыжы́
Т. кры́жам крыжа́мі
М. кры́жы крыжа́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

backache

[ˈbækeɪk]

n.

боль у сьпі́не (у сярэ́дзіне, у крыжы́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)