кры́жніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кры́жніца |
кры́жніцы |
| Р. |
кры́жніцы |
кры́жніц |
| Д. |
кры́жніцы |
кры́жніцам |
| В. |
кры́жніцу |
кры́жніцы |
| Т. |
кры́жніцай
кры́жніцаю |
кры́жніцамі |
| М. |
кры́жніцы |
кры́жніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кры́га
1. Сухая і цвёрдая глыба зямлі на раллі (Нясв., Слаўг.).
2. Вялікая льдзіна на рацэ (БРС).
3. Ледаход на рацэ (Дзятлавіцкая вол. Гом. пав. Радч., стар. XI). Тое ж крыгалом (Слаўг.), крыгоміца, кры́жніца (Касп., Уш.), кры́ж'е (Стол.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)