кру́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кру́чнік кру́чнікі
Р. кру́чніка кру́чнікаў
Д. кру́чніку кру́чнікам
В. кру́чніка кру́чнікаў
Т. кру́чнікам кру́чнікамі
М. кру́чніку кру́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кру́чнік м. крю́чник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крю́чник спец. кру́чнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)