Кру́пава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кру́пава
Р. Кру́пава
Д. Кру́паву
В. Кру́пава
Т. Кру́павам
М. Кру́паве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Кру́пава

т. 8, с. 486

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Верх-Кру́пава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Верх-Кру́пава
Р. Верх-Кру́пава
Д. Верх-Кру́паву
В. Верх-Кру́пава
Т. Верх-Кру́павам
М. Верх-Кру́паве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Krupowo

н. в. Крупава

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кру́пка

1. Ст.-бел. Незамярзаючы кароткі прыток ракі.

2. Трава крупка дуброўная Draba nemorosa L. (БРС).

□ г. п. Крупкі Мін. вобл., р. Крупка (л. пр. р. Проні) Слаўг., в. Крупа Лід., в. Крупава Шчуч.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)