◎ Крумі́ць ’прагна і многа есці’ (Бяльк.). Гукапераймальнае. Параўн. рус. хрумкать ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Крумі́ла ’абжора’ (Бяльк.). Гл. круміць.