кру́жка ж.

1. ко́наўка, -кі ж.; (глиняная, фарфоровая — ещё) ку́бак, -бка м.; (пивная) ку́фель, -фля м.;

2. (для сбора денег) скарбо́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кру́жка ’кубак’ (З нар. сл., Сл. паўн.-зах., Дразд.). Запазычанне з с.-н.-ням. krus ’тс’. Праз польск. kruż, krużek ’збан, збанок’ — ст.-рус. кружька, рус. кружка, укр. кружка, бел. кружка (Слаўскі, 3, 186).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кружо́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кружо́к
Р. Кружка́
Д. Кружку́
В. Кружо́к
Т. Кружко́м
М. Кружку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гу́зік, -а, мн. -і, -аў, м.

Зашпілька для адзення, звычайна ў выглядзе кружка.

|| памянш. гу́зічак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

|| прым. гу́зікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́наўка ж. кру́жка (металлическая)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кружо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кружо́к кружкі́
Р. кружка́ кружко́ў
Д. кружку́ кружка́м
В. кружо́к кружкі́
Т. кружко́м кружка́мі
М. кружку́ кружка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ку́фель, -фля м. пивна́я кру́жка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ква́рта ж.

1. в разн. знач. ква́рта;

2. (сосуд) кру́жка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Кру́жык ’чарпак для вады’ (Федар. Рук.), ’кубак’ (Сцяшк., Сл. паўн.-зах.). Гл. кружка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кру́жечный

1. ко́навачны; ку́бкавы; ку́фельны;

2. скарбо́начны;

кру́жечный сбор скарбо́начны збор; см. кру́жка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)