кругля́вы, -ая, -ае.

Круглаваты, акруглены.

К. твар.

|| наз. кругля́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кругля́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кругля́вы кругля́вая кругля́вае кругля́выя
Р. кругля́вага кругля́вай
кругля́вае		 кругля́вага кругля́вых
Д. кругля́ваму кругля́вай кругля́ваму кругля́вым
В. кругля́вы (неадуш.)
кругля́вага (адуш.)		 кругля́вую кругля́вае кругля́выя (неадуш.)
кругля́вых (адуш.)
Т. кругля́вым кругля́вай
кругля́ваю		 кругля́вым кругля́вымі
М. кругля́вым кругля́вай кругля́вым кругля́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кругля́вы окру́глый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кругля́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Круглаваты, акруглены. Ніна зняла расшыты кажушок, скінула касынку; яе круглявы твар з кірпатым носікам і вялікімі цёмна-блакітнымі вачамі стаў яшчэ больш прыгожы. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кругля́вы rund, rúndlich; gerúndet, ábgerundet

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

окру́глый акру́глы, кругля́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пу́хлы, -ая, -ае.

Круглявы, мяккі, некалькі ўспухлы.

Пухлыя губы.

|| наз. пу́хласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

roundish

[ˈraʊndɪʃ]

adj.

круглава́ты, кругля́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

скру́глены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад скругліць.

2. у знач. прым. Які мае закругленыя лініі, абрысы; круглявы. Скругленыя плечы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rúndlich

a

1) кругля́вы

2) по́ўны, пу́хлы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)