кругле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Станавіцца круглым (у 1 знач.), круглейшым.

Вочы ад здзіўлення круглеюць.

2. Таўсцець, папраўляцца.

|| зак. акругле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е і пакругле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кругле́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кругле́ю кругле́ем
2-я ас. кругле́еш кругле́еце
3-я ас. кругле́е кругле́юць
Прошлы час
м. кругле́ў кругле́лі
ж. кругле́ла
н. кругле́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час кругле́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кругле́ць несов. кругле́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кругле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

1. Тое, што і кругліцца (у 1 знач.). Калі хто са старэйшых дапускаў які промах, неахай[насць], — тады вочы ў старшыні круглелі, халодныя ільдзінкі свяціліся ў іх. Паслядовіч.

2. Таўсцець, папраўляцца. На каменданцкім месцы пачаў [Кубке] круглець, і яму здавалася, што ён выконвае вялікую гістарычную місію. Чорны. // Разм. Станавіцца больш тоўстай (пра цяжарную жанчыну).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кругле́ць разм rund [voll] wérden, sich rúnden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

акругле́ць гл. круглець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакругле́ць гл. круглець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кругле́ть несов. кругле́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)