Кро́шына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кро́шына
Р. Кро́шына
Д. Кро́шыну
В. Кро́шына
Т. Кро́шынам
М. Кро́шыне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кро́шын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кро́шын
Р. Кро́шына
Д. Кро́шыну
В. Кро́шын
Т. Кро́шынам
М. Кро́шыне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кру́шня

1. Схіл гары з плоскімі выступамі.

2. Куча́ камення (Ваўк. Сцяшк., Докш., Маладз., Шчуч.).

3. Руіны.

□ в. Крушні Беластоцкага ваяводства ПНР, с. Крошына Слуцк.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)