кро́сны

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. кро́сны
Р. красён
кроснаў
Д. кро́снам
В. кро́сны
Т. кро́снамі
М. кро́снах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кро́сны, красён і кро́снаў.

1. Ручны ткацкі станок.

Паставіць к.

2. Ніцяная аснова, якая навіваецца на навой станка.

|| памянш. красёнцы, -аў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кро́сны, (род. красён и кро́снаў) ед. нет кро́сны обл., поста́в м., разг.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кро́сны, красён; адз. няма.

1. Ткацкі станок. Ставіць кросны. □ І маці праз доўгія, сумныя вёсны Ткуць пояс квяцісты герою на кроснах. Броўка.

2. Ніцяная аснова, якая навіваецца на навой станка. Снаваць кросны. Навіваць кросны.

3. Палатно, тканіна. Ткаць кросны. □ Гэлька кросны тчэ на коўдру, на бялізну, на радно. Сташэўскі. / у перан. ужыв. [Апанаска] добра бачыў кроплі расы на кроснах, вытканых павукамі. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кросны 6/116; 7/359, 521; 9/201; 10/113, 260

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кро́сны,

ручны ткацкі станок.

т. 8, с. 476

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Кро́сны»,

беларускі народны танец.

т. 8, с. 478

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кро́сны мн. Wébstuhl m -es, -stühle

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кросны

Том: 16, старонка: 173.

img/16/16-173_0820_Кросны.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

кросны (мн.); ставы (мн., абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)