кро́пельніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кро́пельніца |
кро́пельніцы |
| Р. |
кро́пельніцы |
кро́пельніц |
| Д. |
кро́пельніцы |
кро́пельніцам |
| В. |
кро́пельніцу |
кро́пельніцы |
| Т. |
кро́пельніцай кро́пельніцаю |
кро́пельніцамі |
| М. |
кро́пельніцы |
кро́пельніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кро́пельніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.
1. Прыбор, які падае́ вадкасць кроплямі (лякарства ў вену, ваду ў расліны і пад.).
2. Бутэлечка з жалабком для налівання лякарства кроплямі.
3. Тое, што і піпетка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кро́пельніца ж., мед., см. ка́пельніца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кро́пельніца ж. мед. Trópfínfusion f -, -en; тэх. Trópfdüse f -, -n;
пля́шачка з кро́пельніцай Trópfflasche f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ка́пельніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.
Тое, што і кропельніца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ка́пельница мед. кро́пельніца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
kroplomierz
м. кропельніца, піпетка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)