кро́ністы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кро́ністы кро́ністая кро́ністае кро́ністыя
Р. кро́ністага кро́ністай
кро́ністае		 кро́ністага кро́ністых
Д. кро́ністаму кро́ністай кро́ністаму кро́ністым
В. кро́ністы (неадуш.)
кро́ністага (адуш.)		 кро́ністую кро́ністае кро́ністыя (неадуш.)
кро́ністых (адуш.)
Т. кро́ністым кро́ністай
кро́ністаю		 кро́ністым кро́ністымі
М. кро́ністым кро́ністай кро́ністым кро́ністых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кро́ністы кро́нистый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кро́ністы, ‑ая, ‑ае.

З вялікай кронай. Кроністая ліпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кро́нистый сад. каро́ністы, кро́ністы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)