Verbum

анлайнавы слоўнік

кро́енне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кро́енне ср.

1. порт. крое́ние, кро́йка ж.;

2. ре́зка ж.; ре́зание, наре́зка ж.; нареза́ние;

1, 2 см. кро́іць ^{1, 2}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кро́енне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. кроіць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крое́ние кро́енне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

krojenie

н.

1. кроенне; кройка;

2. рэзка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кройка ж. кро́енне, -ння ср., кро́йка, -кі ж., крой, род. кро́ю м.;

шко́ла кройки и шитья́ шко́ла кро́йкі і шыцця́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

krój, kroju

м.

1. крой; фасон;

2. крой; кроенне;

szkoła kroju i szycia — школа крою і шыцця;

jednego kroju — на адзін манер; на адзін капыл

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)