кре́ндель крэ́ндзель, -ля м.;

◊

подста́вить ру́ку кре́нделем падста́віць руку́ абара́нкам;

сверну́ться кре́нделем скруці́цца абара́нкам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэ́ндзель м. кре́ндель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́гель м., обл. кре́ндель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Крэ́ндзель ’вітая здобная булка’ (ТСБМ). Рус. крендель з ням. Kringel, Krengel. Аб пераходзе gʼ > dʼ гл. Мартынаў, Слав. акком., 63.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крэ́ндзель

(рус. крендель, ад с.-в.-ням. krengel)

здобная вітая булка ў форме лічбы 8.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)