кредиторъ
Том: 16, старонка: 108.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
Крэды́т ’продаж тавараў з адтэрмінаванай платай’ (ТСБМ, Яруш.). Запазычана праз рускую мову (кредит) з ням. Kredit (у рускай мове ў XVIII ст.). Але ст.-бел. кредиторъ ранейшае (Булыка, Запазыч., 176).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)