Кра́хаць ’крычаць (пра жаб)’ (ДАБМ), ’крычаць (пра качак)’ (Сл. паўн.-зах.). Гукапераймальнае.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Краха́ль ’птушка сямейства качыных’ (ТСБМ). Да крахаць (гл.).