кра́тны, -ая, -ае.

У матэматыцы: які дзеліцца без астатку на які-н. лік.

Дзевяць — лік, кратны тром.

|| наз. кра́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кра́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кра́тны кра́тная кра́тнае кра́тныя
Р. кра́тнага кра́тнай
кра́тнае		 кра́тнага кра́тных
Д. кра́тнаму кра́тнай кра́тнаму кра́тным
В. кра́тны (неадуш.)
кра́тнага (адуш.)		 кра́тную кра́тнае кра́тныя (неадуш.)
кра́тных (адуш.)
Т. кра́тным кра́тнай
кра́тнаю		 кра́тным кра́тнымі
М. кра́тным кра́тнай кра́тным кра́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кра́тны мат. кра́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кра́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які дзеліцца без астачы на які‑н. лік. Кратны лік.

2. у знач. наз. кра́тнае, ‑ага, н. Цэлы лік, які дзеліцца на другі без астачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кра́тны

т. 8, с. 465

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кра́тны матэм téilbar (чаму-н durch A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

...кратны, ‑ая, ‑ае.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: такі, што паўтараецца столькі разоў, большы ў столькі разоў, колькі паказвае першая частка, напрыклад: аднакратны, мнагакратны, пяцікратны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кра́тны інтэгра́л

т. 8, с. 465

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

найменшы агульны кратны

т. 11, с. 130

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кра́тный кра́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)