кра́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кра́та
Р. кра́ты
Д. кра́це
В. кра́ту
Т. кра́тай
кра́таю
М. кра́це

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крата

Том: 16, старонка: 100.

img/16/16-100_0453_Крата.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

кратаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж. (разм.).

Нара крата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крот, крата́, мн. краты́, крато́ў, м.

Невялікая млекакормячая жывёліна атрада насякомаедных, якая жыве пад зямлёй, а таксама футра гэтай жывёліны.

Каўнер з крата.

|| прым. крато́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кро́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кро́т краты́
Р. крата́ крато́ў
Д. крату́ крата́м
В. крата́ крато́ў
Т. крато́м крата́мі
М. краце́ крата́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крот (род. крата́) м., крот

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крот крот, род. крата́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крато́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крата, належыць яму. Кратовая шкурка. // Зроблены са шкурак крата. Кратовае футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крот, крата, м.

Невялікая млекакормячая жывёліна атрада насякомаедных, прыстасаваная для жыцця пад зямлёй. // Футра гэтай жывёліны. Каўнер з крата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кратаві́на, ‑ы, ж.

Разм. Нара крата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)