кра́сны, -ая, -ае; -сен, -сна і -сна́ (нар.-паэт.).

Прыгожы.

Не радзіся к., а радзіся шчасны (з нар.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Кра́сны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Кра́сны
Р. Кра́снага
Д. Кра́снаму
В. Кра́сны
Т. Кра́сным
М. Кра́сным

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кра́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кра́сны кра́сная кра́снае кра́сныя
Р. кра́снага кра́снай
кра́снае		 кра́снага кра́сных
Д. кра́снаму кра́снай кра́снаму кра́сным
В. кра́сны (неадуш.)
кра́снага (адуш.)		 кра́сную кра́снае кра́сныя (неадуш.)
кра́сных (адуш.)
Т. кра́сным кра́снай
кра́снаю		 кра́сным кра́снымі
М. кра́сным кра́снай кра́сным кра́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кра́сны (редко) краси́вый;

◊ не радзі́ся к., а радзі́ся шча́сны — посл. не роди́сь краси́вым, а роди́сь счастли́вым

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кра́сны, ‑ая, ‑ае; красен, красна і красна.

Нар.-паэт. Прыгожы. Маладая вясна, Залатая пара! Будзь краска і ясна, Не шкадуй нам дабра. Колас. Не радзіся красны, а радзіся шчасны. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Красны (крэпасць каля Полацка) 3/559

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

красны

Том: 16, старонка: 95.

img/16/16-095_0440_Красны.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Кра́сны за́мак

т. 8, с. 463

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Кра́сны Луч

т. 8, с. 463

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Красны Бор (археал.) 6/106; 8/399

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)