красну́ха, -і, ДМу́се, ж.

Заразная дзіцячая хвароба, якая суправаджаецца чырванаватай высыпкай на целе.

|| прым. красну́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

красну́ха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. красну́ха
Р. красну́хі
Д. красну́се
В. красну́ху
Т. красну́хай
красну́хаю
М. красну́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

красну́ха ж., мед. красну́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

красну́ха

1. мед. красну́ха, -хі ж.;

2. вет. за́ўшніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

красну́ха, ‑і, ДМ ‑нусе, ж.

Заразная дзіцячая хвароба, якая суправаджаецца чырванаватай высыпкай на целе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

красну́ха

т. 8, с. 463

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

красну́ха ж мед Röteln pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

German measles [ˌdʒɜ:mənˈmi:zlz] n. med. красну́ха адзёрная, адзёр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разео́ла, ‑ы, ж.

Спец. Невялікая яркачырвоная пляма на скуры, якая паяўляецца пры такіх інфекцыйных захворваннях як адзёр, краснуха, тыф, воспа і пад.

[Новалац. roseola, памянш. ад roseus — ружовы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Röteln

pl мед. красну́ха, чырво́ная вы́сыпка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)