Крапіўная (р., бас. Скалодзіна) 9/544

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

nettle-rash [ˈnetlˌræʃ] n. med. крапі́ўніца, крапі́ўная ліхама́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крапіва́, -ы́, ж.

Травяністая расліна сямейства крапіўных з тонкімі пякучымі валаскамі на сцябле і лісці.

Нарваць крапівы.

|| прым. крапі́ўны, -ая, -ае.

○

Крапіўная ліхаманка — тое, што і крапіўніца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крапі́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крапі́ўны крапі́ўная крапі́ўнае крапі́ўныя
Р. крапі́ўнага крапі́ўнай
крапі́ўнае		 крапі́ўнага крапі́ўных
Д. крапі́ўнаму крапі́ўнай крапі́ўнаму крапі́ўным
В. крапі́ўны (неадуш.)
крапі́ўнага (адуш.)		 крапі́ўную крапі́ўнае крапі́ўныя (неадуш.)
крапі́ўных (адуш.)
Т. крапі́ўным крапі́ўнай
крапі́ўнаю		 крапі́ўным крапі́ўнымі
М. крапі́ўным крапі́ўнай крапі́ўным крапі́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

pokrzywka

ж. крапіўная ліхаманка, крапіўніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

крапи́вный бот. крапі́ўны;

крапи́вная лихора́дка мед. крапі́ўная ліхама́нка;

◊

крапи́вное се́мя ирон., уст. чо́ртава насе́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крапі́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да крапівы. Крапіўныя зараснікі. // Прыгатаваны з крапівы; з крапівой. Крапіўнае варыва.

2. у знач. наз. крапі́ўныя, ‑ых. Сямейства двухдольных раслін, да якога належаць крапіва, рамі і інш.

•••

Крапіўная ліхаманка гл. ліхаманка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліхама́нка ж., прям., перен. лихора́дка;

○ жо́ўтая л. — жёлтая лихора́дка;

бало́тная л. — боло́тная лихора́дка;

крапі́ўная л. — крапи́вная лихора́дка;

сянна́я л. — сенна́я лихора́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліхама́нка ж.

1. Fíeber n -s;

прасту́дная ліхама́нка Erkältungsfieber n;

2. разм. (малярыя, трасца) Fíeber n -s;

бало́тная ліхама́нка Súmpffieber n;

жо́ўтая ліхама́нка Gélbfieber;

крапі́ўная ліхама́нка Nésselfieber n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ліхама́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Хваравіты стан, які суправаджаецца гарачкай і дрыготкай. Прастудная ліхаманка.

2. Разм. Малярыя, трасца. — Прыходзіла цётка Рамэ, — сказаў Хоці. — Яна гаварыла, што ў цябе ліхаманка і табе трэба хіна... Арабей.

3. перан. Узбуджаны, трывожны стан; празмерна паспешлівая, гарачкавая дзейнасць. Біржавая ліхаманка. □ Ніхто нічога не ведаў,.. і кардон калаціла ліхаманка трывогі і жаху. Караткевіч.

•••

Балотная ліхаманка — тое, што і малярыя.

Жоўтая ліхаманка — вострая заразная хвароба, якая распаўсюджана ў трапічных краінах.

Крапіўная ліхаманка (уст.) — тое, што і крапіўніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)