крапі́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Пасудзіна для свянцонай вады, у якую мачаюць крапіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крапі́льніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. крапі́льніца крапі́льніцы
Р. крапі́льніцы крапі́льніц
Д. крапі́льніцы крапі́льніцам
В. крапі́льніцу крапі́льніцы
Т. крапі́льніцай
крапі́льніцаю		 крапі́льніцамі
М. крапі́льніцы крапі́льніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крапі́льніца ж., церк. кропи́льница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крапі́льніца, ‑ы, ж.

Пасудзіна для свянцонай вады, у якую макаюць крапіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кропи́льница церк. крапі́льніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kropielnica

ж. царк. крапільніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)