Крамо́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Крамо́к
Р. Крамка́
Д. Крамку́
В. Крамо́к
Т. Крамко́м
М. Крамку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Крамок (в.) 1/513 (к.), 514; 6/91; 8/633 (к.); 10/47 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Крамо́к ’ножык з кароткім ці паламаным лязом’ (Яўс.). Гл. крамай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)