кракірава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кракірава́нне
Р. кракірава́ння
Д. кракірава́нню
В. кракірава́нне
Т. кракірава́ннем
М. кракірава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кракі́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кракі́раванне
Р. кракі́равання
Д. кракі́раванню
В. кракі́раванне
Т. кракі́раваннем
М. кракі́раванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кракірава́нне ср., спорт. крокирова́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кракі́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кракі́раваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кракі́раванне н. спарт. Krokeren n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кроки́рование спец. кракі́раванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крокирова́ние спорт. кракірава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)