кракту́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кракту́ха кракту́хі
Р. кракту́хі кракту́х
Д. кракту́се кракту́хам
В. кракту́ху кракту́х
Т. кракту́хай
кракту́хаю		 кракту́хамі
М. кракту́се кракту́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кракту́ха ж., см. крахту́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кракту́ха і крахту́ха, ‑і, ДМ ‑тусе, ж.

Разм. Жан. да крактун, крахтун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крахту́ха,

гл. крактуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кряхту́нья прост. крахту́ха, -хі ж., кракту́ха, -хі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)